วันอังคารที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

แผนที่ประเทศ


 แผนที่ลาว
 แผนที่ลาว

แผนที่ประเทศอาเซียน

ข้อมูลประเทศลาว




ชื่อทางการ : สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว หรือเรียกว่า สปป . ลาว (The Lao People ’ s Democratic Republic / Lao PDR)

อาณาเขต สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ตั้งอยู่ระหว่างเส้นละติจูดที่ 14 ถึง 23 องศาเหนือ ครอบคลุมพื้นที่กว่า 235,000 ตารางกิโลเมตร มีแม่น้ำโขงยาวเป็นอันดับที่สิบสองของโลกที่ไหลผ่าน
ทิศเหนือกับทิศตะวัตกเฉียงเหนือ : ติดกับจีนและพม่า
ทิศตะวันตก : ติดกับไทย
ทิศตะวันออก : ติดกับเวียดนาม
ทิศใต้ : ติดกับกัมพูชา

ลักษณะภูมิศาสตร์ ในอดีตที่ผ่านมาประเทศลาวมีอาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาลมาก แต่ต่อมาภายหลังมาเสียดินแดนบางส่วนให้กับสยาม จนกระทั่งเข้าสู่ยุคปลดปล่อยจากการปกครองของฝรั่งเศส ทำให้ประเทศลาวมีเนื้อที่เหลือเพียง 236,800 ตารางกิโลเมตร ตั้งอยู่ท่ามกลางวงล้อมของแผ่นดิน มีพรมแดนติดกับจีน พม่า ไทย กัมพูชา และเวียดนาม
- พื้นที่ส่วนใหญ่มีลักษณะเป็นเทือกเขาสลับซับซ้อน อันเป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำสำคัญถึง 13 สาย ด้วยกัน อาทิเช่น น้ำคาน น้ำงึม น้ำซับ น้ำแบง ฯลฯ
- แม่น้ำที่สำคัญที่สุดของลาวและเป็นแม่น้ำนานาชาติคือแม่น้ำโขง หรือที่คนลาวเรียกกันว่า "แม่น้ำของ"ซึ่งบางส่วนของแม่น้ำโขงทางตอนใต้ของประเทศลาวในแขวงจำปาศักดิ์มีความกว้างถึงหนึ่งกิโลเมตร เกิดเป็นน้ำตกขนาดใหญ่ขวางกลางแม่น้ำโขงคือ น้ำตกคอนตะเพ็ง ซึ่งมีความยาวตามลำน้ำเกือบสิบกิโลเมตร และมีความสูงราว 20 เมตร จากนั้นกระแสน้ำจึงไหลเข้าสู่จังหวัดตึงเตรงในประเทศกัมพูชาต่อไป
- จากเขตแดนลาวมีความยาวทั้งสิ้น 4,500 กิโลเมตร ชายแดนที่ติดกับประเทศไทยมีความยาว 1,730 กิโลเมตร ส่วนใหญ่มีแม่น้ำโขงเป็นเส้นแบ่งเขตแดนทั้งสองประเทศ มีความยาวทั้งสิ้น 1,400 กิโลเมตร
- มีเทือกเขาที่สูงที่สุดในประเทศ ในแขวงเชียงขวาง ยอดเขาหลายแห่งมีความสูงกว่า 2,000 เมตร ยอดเขาที่สูงที่สุดในประเทศคือ ภูเบี้ย มีความสูงประมาณ 2,820 เมตร ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่ทางตอนใต้ของเขตทุ่งไหหิน

ลักษณะภูมิอากาศ ประเทศลาวตั้งอยู่ในเขตร้อนชื้น ลักษณะทางภูมิศาสตร์มีความแตกต่างกันค่อนข้างมาก ตั้งแต่ภาคกลางจนถึงภาคเหนือในแขวงพงสาลีที่มีเขตแดนอยู่ติดกับประเทศจีน ภูมิประเทศส่วนใหญ่มีลักษณะเป็นเทือกเขาสูงสลับซับซ้อนและที่ราบสูงอากาศค่อนข้างหนาวถึงหนาวจัด ส่วนทางทิศตะวันออกมีลักษณะเป็นเทือกเขาและที่ราบติดกับประเทศเวียดนาม สำหรับทางตอนใต้สุดมีลักษณะเป็นเทือกเขาติดกับประเทศกัมพูชา ประกับกับที่ได้รับอิทธิพลจากลมมรสุมในทะเลจีนใต้ ทำให้ประเทศลาวมีลักษณะทางภูมิอากาศแบ่งออกได้ 3 ฤดู คือ
• ฤดูร้อน เริ่มต้นตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ จนถึงเดือนเมษายน
• ฤดูฝน เริ่มต้นตั้งแต่เดือนพฤษภาคม จนถึงเดือนตุลาคม
• ฤดูหนาว เริ่มต้นตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน จนถึงเดือนมกราคม



การแบ่งการปกครอง ประเทศลาวแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 17 แขวง (จังหวัด) และอีกหนึ่งเขตการปกครองพิเศษ คือ
1. นครเวียงจันทน์ (กำแพงเวียงจันทน์) เป็นเขตการปกครองพิเศษคล้ายกรุงเทพฯ
2. แขวงเวียงจันทน์ เมืองหลวงคือ เวียงจันทน์
3. แขวงหลวงพระบาง เมืองหลวงคือ หลวงพระบาง
4. แขวงหลวงน้ำทา เมืองหลวงคือ หลวงน้ำทา
5. แขวงอุดมไชย เมืองหลวงคือ เมืองไชยหรืออุดมไชย
6. แขวงบ่อแก้ว เมืองหลวงคือ ห้วยทราย
7. แขวงพงสาลี เมืองหลวงคือ พงสาลี
8. แขวงหัวฝัน เมืองหลวงคือ ซำเหนือ
9. แขวงเชียงขวาง เมืองหลวงคือ โพนสะหวัน
10. แขวงไชยบุรี เมืองหลวงคือ เมืองไชยบุรี
11. แขวงบอลิิคำไซ เมืองหลวงคือ เมืองปากซัน
12. แขวงคำม่วน เมืองหลวงคือ เมืองคำบ่วนหรือท่าแขก
13. แขวงสะหวันนะเขต เมืองหลวงคือ เมืองสะหวันนะเขต
14. แขวงสาละวัน เมืองหลวงคือ เมืองสาละวัน
15. แขวงเซกอง เมืองหลวงคือ เมืองเซกอง
16. แขวงจำปาศักดิ์ เมืองหลวงคือ เมืองปากเซ
17. แขวงอัตปือ เมืองหลวงคือ อัตปือ
และเขตปกครองพิเศษ คือ ไชยสมบูรณ์

โซนเวลา เวลาลาว ตรง กับเวลาประเทศไทย 

ระบบไฟฟ้า ลาวใช้ไฟ 220 โวลต์ วงจรกระแสสลับ ส่วนใหญ่จะใช้ปลั๊กสองขาทั้งแบบขาแบนและขากลม ลาวมีกระแสไฟฟ้าดับเกิดขึ้นบ่อย แม้ในนครหลวงเวียงจันทน์ ท้องที่ชนบทบางแห่งจะมีกระแสไฟฟ้าในช่วงเวลาที่ทางการกำหนดไว้เท่านั้น และบางหมู่บ้านบางแห่งก็ไม่มีไฟฟ้าใช้


สกุลเงินลาว การท่องเที่ยวในประเทศลาวนั้นสามารถใช้ได้ทั้งเงินไทยและเงินกีบ ลาวมีธนบัตรใบละ 50,000 20,000 10,000 5,000 2,000 1,000 และ 500 กีบ แต่จะไม่มีเงินกษาปณ์ อัตราแลกเปลี่ยนเงินลาวประมาณ 1 ดอลล่าร์ = 10,000 กีบ 1 บาท = 250 กีบ (โดยประมาณ)
ระบบโทรคมนาคม
การโทรทางไกลภายในประเทศต้องกด 0 ตามด้วยรหัสทางไกล และเลขหมายที่ต้องการ ส่วนการโทรทางไกลไปต่างประเทศ ต้องกด 00 ตามด้วยรหัสประเทศ รหัสทางไกลพื้นที่ และเลขหมายที่ต้องการติดต่อ การโทรจากประเทศไทยแบบราคาถูกทำได้โดยการกด 008 แล้วตามด้วยรหัสประเทศลาว (856) + รหัสพื้นที่ แล้วตามด้วยหมายเลขโทรศัพท์
รหัสพื้นที่

• เวียงจันทน์ 21• สุวรรณเขต 41
• หลวงพระบาง 71• วังเวียง 21
• ห้วยทราย 84• เชียงขวาง 61
• หลวงน้ำทา 86• อัตตะปือ 31
• ปากเซ 31• ซำเหนือ 64
• ปากซัน 54• เซกง 31
• พงสาลี 88• ท่าแขก 52
• ไชยะบุรี 74• อุดมไชย 81
ศาสนา ประชาชนลาวมากกว่าร้อยละ 90 นับถือศาสนาพุทธนิกายเถรวาท เหมือนกับประชาชนชาวไทยและถือปฏิบัติตามหลักธรรมคำสอนอย่างเคร่งครัด อีก 10% ที่เหลือนับถือศาสนาคริสต์และอิสลาม โดยเฉพาะศาสนาคริสต์ ฝรั่งเศสเจ้าอาณานิคมเข้ามาเผยแพร่ในช่วงที่เข้ามาปกครองประเทศลาวภาษา ภาษาประจำชาติคือ ภาษาลาวมีลักษณะใกล้เคียงกับภาษาไทยในภาคอีสานของไทย นอกจากนี้คนลาวบางส่วนยังสามารถใช้ภาษาอังกฤษ และภาษาฝรั่งเศสได้ดี สำหรับประชาชนชาวลาวทางตอนเหนือของประเทศสำเนียงการพูดและความหมายของคำบางคำคล้ายกับภาษาพื้นเมืองในจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย และเลย ทางตอนเหนือของประเทศไทยประชากร เมืองใหญ่ที่สุดมีสองเมืองคือเวียงจันทน์กับสุวรรณเขต ซึ่งเป็นศูนย์กลางด้านการบริหารและเป็นเขตที่มีประชากรอาศัยมากที่สุดในประเทศ จากการสำรวจจำนวนประชากรในปีที่ผ่านมา ประเทศลาวมรจำนวนประชากรทั้งหมด 5.6 ล้านคน ประกอบด้วย 3 ชนชาติใหญ่รวม 68 เผ่า ได้แก่• ลาวลุ่ม หมายถึง ชนเผ่าที่อาศัยอยู่ตามที่ราบลุ่มใกล้แม่น้ำโขง คิดเป็นร้อยละ 70 ของประชากรทั้งหมด เช่น ไทลาว ไทเหนือ ไทแดง ไทขาว ผู้ไท ลาวพวน ไทลื้อ เป็นต้น• ลาวเทิง เป็นกลุ่มชนเผ่าที่อาศัยบนพื้นที่ที่มีความสูงไม่เกิน 1,000 เมตร คิดเป็นประชากรร้อยละ 20 ของประเทศ เช่น สีดา บ่าแวะ ละแนด ฯลฯ• ลาวสูง เป็นประชากรส่วนน้อยอาศัยอยู่บนเทือกเขาสูง ส่วนใหญ่เป็นชาวม้งและเผ่าอื่นๆ เช่น มูเซอ ก่อ กุย เป็นต้นระบบเงินตรา สกุลเงินของประเทศลาวคือ กีบ สำหรับเงินกีบที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในประเทศลาวส่วนใหญ่จะแบ่งออกเป็นใบละ 1,000 2,000 5,000 10,000 20,000 กีบ (ไม่มีเงินในลักษณะเหรียญกษาปณ์)ดอกไม้ประจำชาติ ดอกจำปา หรือคนไทยเรียกว่าดอกลั่นทม เป็นต้นไม้ที่สามารถปลูกขึ้นได้เองตามธรรมชาติ แม่น้ำโขงเทือกเขาสลับซับซ้อนของลาว ทำให้หลายพื้นที่มีปัญหาด้านการสัญจร ทั้งยังไม่เหมาะแก่การเพาะปลูกเพื่อเพิ่มผลผลิตหรือเพื่อการค้า ชาวลาวจึงอาศัยอยู่กัันหนาแน่นเป็นพิเศษในเขตลุ่มแม่น้ำโขง โดยเฉพาะบริเวณที่ราบลุ่ม น้ำท่วมถึงแม่น้ำโขงมีความยาวทั้งสิ้น 4,350 กิโลเมตร โดยมีต้นน้ำอยู่ในเขตที่ราบสูงทิเบต ผ่านประเทศจีนเป็นระยะทางกึ่งหนึ่งของความยาวทั้งหมด ก่อนไหลผ่านพรมแดนลาว-พม่า ต่อมายังพรมแดนไทย ลัดเลาะเข้าไปในประเทศลาว แล้ววกลงใต้มาออกที่พรมแดนลาว-ไทย บริเวณอำเภอเชียงคาน ทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือของปากเซ จากนั้นวกกลับเข้าไปในแผ่นดินลาวอีกครั้ง ก่อนไหลผ่ากลางกัมพูชาและเวียดนามเข้าไปออกยังทะเลจีนใต้ แม่น้ำโขงมีความสำคัญต่อชาวลาวและประเทศลาวอย่างประมาณค่ามิได้ นอกจากจะพัดพาดินตะกอนอันอุดมสมบูรณ์มาแล้ว ยังเป็นเสมือนเส้นเลือดหลักที่หล่อเลี้ยงธุรกิจการค้าและการท่องเที่ยว ตลอดจนเป็นแหล่งอาหารสำคัญของชาวลาวอีกด้วย เนื่องจากถนนหนทางในเมืองลาวมีสภาพไม่ดีและครอบคลุมไม่ทั่วถึง แม่น้ำโขงจึงเป็นเส้นทางขนส่งสินค้าและคมนาคมที่สำคัญและทรงประิสิทธิภาพที่สุดแม่น้ำโขงช่วงกลางจากหลวงพระบางมาถึงทางตอนเหนือของอำเภอเขมราฐเล็กน้อย สามารถใช้เดินเรือได้ตลอดทั้งปี แม้ช่วงน้ำทางใต้จะกว้างเกือบ 15 กิโลเมตร (แถบศรีพันดอน) แต่ช่วงน้ำที่อยู่เหนือหลวงพระบางขึ้นไปกลับ เต็มไปด้วยอันตรายและมักตื้นเขินในช่วงฤดูแล้ง การเดินทาง (ไม่ต้องมีวีซ่า)การเดินทางไปเที่ยวลาวสามารถเดินทางเข้าได้ 2 วิธีคือ1. ใช้หนังสือเดินทาง (Passport) สำหรับคนไทยไม่ต้องขอวีซ่า สามารถใช้หนังสือเดินทางตรวจลงตราได้ทุกด่านสากลทุกแห่งในลาว โดยสามารถอยู่ในประเทศลาวได้ 30 วัน2. ใช้บัตรผ่านแดน (ฺBorder Pass) นักท่องเที่ยวที่ไม่มีหนังสือเดินทางสามารถเดินทางเข้าประเทศลาวได้โดยทำบัตรผ่านแดนชั่วคราวที่บริเวณด่านชายแดนทุกแห่ง แต่ไม่สามารถเดินทางข้ามแขวงอื่นๆ ได้ โดยสามารถเดินทางเข้าออกได้ 3 วัน 2 คืน และต้องเดินทางออกจากประเทศลาวที่จุดเดียวกับขาเข้าเท่านั้น โดยบัตรผ่านแดนชั่วคราวใช้เพียงสำเนาบัตรประจำตัวประชาชน รูปถ่ายขนาด 1 นิ้ว 2 รูป และเสียค่าธรรมเนียมเท่านั้น• ทางบก/ทางน้ำ ประเทศไทย-สปป.ลาว มีจุดผ่านแดนสากลเชื่อมถึงกัน ใน 6 จังหวัดคือ1. จังหวัดน่าน : ด่านห้วยโก๋น-เมืองเงิน โดยเรือ 2. จังหวัดเชียงราย : ด่านเชียงของ-ห้วยทราย  แขวงบ่อแก้ว   โดยเรือ3. จังหวัดหนองคาย : สะพานมิตรภาพไทย-ลาว –ออสเตรเลีย-กำแพงนครเวียงจันทน์ 4. จังหวัดนครพนม : ด่านท่าเรือ-ท่าแขก แขวงคำม่วน5. จังหวัดมุกดาหาร : สะพานมิตรภาพไทย-สปป.ลาว  ด่านมุกดาหาร-สะหวันนะเขตุุ6. จังหวัดอุบลราชธานี : ด่านช่องเม็ก-วังเต่า แขวงจำปาสัก อื่นๆ บริษัท สะบายดีบัส  (Sabaidee Bus) ซึ่งเป็นของเอกชนบริการวิ่งระหว่างถนนข้าวสาร  กรุงเทพฯ-เวียงจันทน์  โดยเป็นรถทัวร์ VIP  มีห้องน้ำในตัว  และโทรทัศน์ให้ชมระหว่างการเดินทางด้วยค่ะ ขับรถยนต์ส่วนตัวเข้าลาว ติดต่อ นำรถยนต์เข้าลาวที่สำนักงานขนส่งจังหวัดหนองคาย ใช้หลักฐาน ได้แก่ ใบขับขี่สากล ทะเบียนรถยนต์ และสำเนาทะเบียนบ้าน จะได้ "สมุดสีม่วง" บันทึกการเข้า-ออก และสติ๊กเกอร์ตัวอักษรที (T-Plate) สองแผ่น ไว้ติดหน้าและหลังรถยนต์ ที่ด่านตรวจคนเข้าเมือง เจ้าหน้าที่ศุลกากรจะประทับตราวันที่นำรถยนต์ออกนอกประเทศในสมุดสีม่วง พร้อมประทับตราในใบตรวจรถยนต์เข้า-ออกจากราชอาณาจักร ต้องเก็บใบนีให้ดี ถ้าหายจะนำรถยนต์กลับเข้าไทยไม่ได้ เมื่อข้ามไปฝั่งลาวแล้ว ต้องทำเรื่องนำรถยนต์เข้าที่ด่านตรวจคนเข้าเมือง จะได้เอกสารสองชุด คือ ใบอนุญาตนำรถเข้าพร้อมสติ๊กเกอร์หน้ารถ (เป็นป้ายรูปไข่ ให้อนุญาตชั่วคราวโดยระบุเวลาอยู่ในลาวได้ป เอกสารทำประกันภัยรถยนต์กับบริษัทประำกันภัย (ต้องเสียค่าทำประกันภัย) พร้อมสติ๊กเกอร์หน้ารถหนึ่งใบ (สติ๊กเกอร์สี่เหลี่ยมเล็กๆ สีเีขียว) มักออกให้ครั้งละไม่เกิน 7 วัน เมื่อหมดอายุการประกันภัยแล้วต้องรีบต่ออายุ ณ ที่ทำการขนส่งของเมืองที่ไปเที่ยว การขับรถยนต์เข้าไปเที่ยวในลาว ต้องใช้ความระมัดระวังสูง เพราะถนนในลาวเป็นการขับรถชิดขววา ซึ่งจะต่างจากการขับรถชิดซ้ายในไทยที่เราเคยชิน นอกจากนั้นเส้นทางสู่หลวงพระบางยังเป็นถนนที่คดเคี้ยวไปบนเขาด้วย• ทางเครื่องบิน ลาวเก็บค่าธรรมเนียมใช้สนามบินเส้นทางบินระหว่างประเทศ(ขาออก) คนละ 10 เหรียญสหรัฐฯ  ชำระด้วยเงินสด  เป็นเหรียญสหรัฐฯ   เงินกีบ  หรือเงินบาทก็ได้จากท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ และท่าอากาศยานนานาชาติเชียงใหม่  มีเครื่องบินโดยสารการบินตรงสู่สนามบินนานาชาติวัดไต นครเวียงจันทน์และสนามบินหลวงพระบางทุกวัน สายการบินลาว สำนักงานกรุงเทพฯ  โทร  0-2535-3786-7 สำนักงานเชียงใหม่  โทร  0-5341-8258 เว็บไซต์  www.laoairlines.comสายการบินไทย เว็บไซต์  www.thaiairways.comสายการบินบางกอกแอร์เวยส์ เว็บไซต์   www.bangkokair.com • ทางรถไฟ ปัจจุบัน  มีรถไฟสายแรกที่เปิดให้บริการแล้ว เชื่อมไทย-ลาวจากสะพานมิตรภาพไทย-ลาว ไปยังเมืองท่านาแล้ง สอบถามได้ที่การรถไฟแห่งประเทศไทย สายด่วน 1690 หรือ www.railway.co.thการเดินทางในประเทศของลาวทางบก การคมนาคมเป็นปัญหาสำคัญของลาว  เพราะภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นป่าเขา  และลาวยังไม่มีรถไฟใช้  ถนนหนทางมีสภาพค่อนข้างแย่  ที่ราดยางแล้วมีไม่ถึง  1 ใน 4  ของทั้งประเทศ  รัฐบาล พยายามพัฒนาปรับปรุงโดยได้รับเงินสนับสนุนจากต่างชาติและองค์กรความช่วยเหลือนานาชาติ  อาทิ  ทางหลวงหมายเลข 13  ถนนสายหลักของลาวที่ฝรั่งเศสสร้างไว้สมัยอาณานิคม  กลายเป็นราดยางอย่างดีตั้งแต่หลวงพระบางไปจนถึงสะหวันนะเขต  ระยะทางประมาณ 420 กิโลเมตร  มีรถโดยสารประจำทางทั้งรถปรับอากาศและรถธรรมดา(พัดลม) วิ่งบริการโดยตลอด  สถานีรถโดยสารมีศูนย์กลางอยู่ที่นครเวียงจันทน์  โดยค่าโดยสารของชาวต่างชาติจะมีราคาสูงกว่าคนลาวประมาณ 1 เท่า ทางน้ำ แม่น้ำเป็นเส้นทางสัญจรที่สำคัญที่สุดของลาว คือ ใช้ติดต่อถึงกันทั่วประเทศ  โดยเฉพาะแม่น้ำโขง  มีเรือเร็วซึ่งลาวเรียกว่า เฮือไว  บริการจอดรับ-ส่ง ผู้โดยสารที่ท่าเรือตามหัวเมืองสำคัญ  เริ่มตั้งแต่ห้วยทราย  ลงมาหลวงพระบาง  ท่านาแล้ง  เวียงจันทน์  สะหวันนะเขต  ปากเซ  จนถึงจำปาสัก  เป็นเรือหางยาวนั่งได้ 6 ท่าน(มีเสื้อชูชีพบริการ)   นอกจากนี้มีบริการเรือข้ามฟากบริการในบางช่วง  เรือเช่าเหมาลำ  และเรือบริการนำชมแหล่งท่องเที่ยวต่างๆ เข่น วัด  ถ้ำ  และเรือสำราญล่องแม่น้ำโขงซึ่งเป็นของบริษัทต่างชาติ ทางอากาศ ลาวมีสนามบินภายในประเทศของสายการบินลาว  จากเมืองเวียงจันทนท์ไปห้วยซาย  หลวงพระบาง  หลวงน้ำทา อุดมไซ(เมืองไชย)  ปากเซ  พงสาลี  เชียงขวาง  ไซสมบูน  เวียงจันทน์ ไชยะบุลี  สะหวันนะเขต เมืองสิงห์ และซำเหนือ  เวลาออกที่แน่นอนจะทราบล่วงหน้าเพียง 1 วัน  หากผู้โดยสารน้อยไม่คุ้มค่าใช้จ่ายก็อาจจะยกเลิกไม่ทำการบิน  ค่าโดยสารสำหรับชาวต่างชาติจะสูงกว่าคนลาวประมาณ 2 เท่า ค่าภาษีสนามบินภายในประเทศ คนละ 0.60 เหรียญสหรัฐ

เรียนรู้ประเทศลาว VDO